Filtr cząstek stałych

Ogólny opis

Oczyszczanie spalin z pozostałości sadzy oraz popiołu możliwe jest dzięki filtrowi cząstek stałych. Do części przywierają szkodliwe substancje będące efektem procesu spalania olejów napędowych w silniku, składające się głównie z węglowodorów. Umiejscowiona jest w układzie wydechowym, a dokładnie w tłumiku. Filtr odpowiedzialny jest za usuwanie trujących związków wydobywających się z silników diesla (o zapłonie samoczynnym) w postaci cząstek stałych.

Na rynku filtr cząstek stałych pojawił się w 1996 roku, a od 2000 roku znajduje się w każdym nowym samochodzie osobowym – od tego momentu posiadanie części jest obowiązkowe i egzekwowane przez prawo europejskie. Filtr cząstek stałych połączony zostaje z pozostałymi układami odpowiedzialnymi za zmniejszenie emisji spalin, np. katalizatorem. Zapobiega wydostawaniu się zanieczyszczeń z silnika, spełniając przy tym rygorystyczne normy emisji spalin EURO 4.

Niewiele osób wie, że pracujący silnik diesla emituje cząstki stałe, które dostając się do płuc mogą przyczynić się do pojawienia poważnych chorób układu oddechowego, nerwowego oraz sercowo-naczyniowego, nasilenia objawów towarzyszących astmie, a nawet rozwoju nowotworów. Zgodnie z najnowszym raportem Światowej Organizacji Zdrowia, z powodu zatrucia zanieczyszczonym powietrzem rocznie w Europie umiera więcej osób, niż ginie w wyniku wypadków samochodowych. W obliczu tak zatrważających danych trudno zrozumieć kierowców, którzy rezygnują z montowania katalizatorów bądź zupełnie pozbywają się filtra cząstek stałych (mimo prawnego zakazu).

Obecnie dostępne na rynku filtry cząstek stałych pozwalają na redukcję zanieczyszczeń nawet w 97%, nie tylko w nowych, ale także znacznie starszych samochodach osobowych. To obecnie jeden z najbardziej rekomendowanych sposobów na zmniejszenie emisji spalin oraz przedostawanie się szkodliwych cząstek stałych do atmosfery.

Rodzaje filtrów:

Na rynku istnieją dwa typy części do gromadzenia i usuwania cząstek stałych, których działanie jest do siebie zbliżone – różnią się jedynie sposobem eksploatacji: DPF (diesel particulate filter) oraz FAP (filtre à particules). Poniżej można zapoznać się z ich krótką charakterystyką.

DPF

Nowoczesne filtry DPF (tzw. suche) to najczęściej stosowane rozwiązanie w samochodach z silnikiem diesla. Potrzebują wysokiej temperatury do dopalenia cząstek stałych sadzy oraz popiołu. Nie wymagają jednak stosowania specjalnych dodatków do paliwa (jak ma to miejsce w przypadku FAP). Często umiejscowione są blisko silnika tak, by szybko mogły osiągnąć odpowiednią temperaturę dopalania sadzy. Ich zadaniem jest nie tylko zbieranie zanieczyszczeń pochodzących z silnika, ale także dopalenie ich w warunkach, które nie zagrażają otoczeniu.

Dzięki filtrowi znacznie mniej zanieczyszczonych cząstek stałych przedostaje się do atmosfery – co chroni zarówno środowisko, jak i zdrowie człowieka. Filtr DPF posiada własny mechanizm regeneracji. Oznacza to, że po zapełnieniu go sadzą i innymi zanieczyszczeniami musi dojść do wymuszonego podniesienia temperatury spalania. W ten sposób element zostaje oczyszczony ze znajdujących się wewnątrz pozostałości. Sama część wymieniana jest rzadko – na jej stan wpływ ma jednak nie tylko sprawność samochodu, ale także styl jazdy.

Z reguły filtr cząstek stałych potrzebuje specjalistycznej regeneracji lub wymiany w warsztacie po przejechaniu 150-200 tys. km. O tym, czy powinien zostać oczyszczony, informuje czujnik różnicy ciśnień. W trakcie tego procesu nie można wyłączyć silnika – stąd oprócz zwracania uwagi na kontrolki warto również dokonywać samodzielnych obserwacji samochodu. O konieczności samodzielnej regeneracji świadczy większe zużycie paliwa lub wypuszczanie ciemniejszego dymu. Czynność ta trwa od kilku do kilkunastu minut.

FAP

Dostępne w sprzedaży filtry FAP potocznie nazywa się też mokrymi, ponieważ do ich wnętrza wtryskiwany jest specjalny dodatek do paliwa. Powoduje on, że nagromadzona wewnątrz sadza spala się znacznie szybciej niż w filtrach suchych. Dzieje się tak za przyczyną specjalnych właściwości płynu, który doprowadza do spalania zanieczyszczeń w znacznie niższej temperaturze. W ten sposób usuwanie szkodliwych cząstek stałych jest nie tylko szybsze, ale także bezpieczniejsze dla silnika – temperatura spalania powinna wynosić 600 stopni Celsjusza, natomiast w części FAP nie jest większa niż 300 stopni Celsjusza. Umożliwia to przeprowadzanie okresowej regeneracji nawet przy mniej wymagającej jeździe miejskiej (w przeciwieństwie do DPF).

FAP potrafi samodzielnie oczyścić się z sadzy. Rozwiązanie tego typu jest stosowane w samochodach marki Peugeot, Citroen, VW, Volvo, Mazda i Fiat. O działaniu części informuje czujnik różnicy ciśnień. Element ten po pewnym czasie również może ulec zapchaniu przed gromadzony popiół – zwłaszcza przy częstej eksploatacji auta oraz dużym obciążeniu silnika. W tym przypadku regeneracja w warsztacie lub zupełna wymiana części powinna odbyć się po przejechaniu od 80 do 180 tys. km.

Posiadając FAP należy również pamiętać o częstszej wymianie oleju niskopopiołowego,a także zaopatrywaniu się w dodatek do silnika. Należy mieć też na uwadze, by do baku wlewać nieco większe ilości oleju napędowego. W przeciwnym razie może dojść do szybszego zapchania filtra.

Budowa

Naprawa

Wyróznia się kilka podstawiowych metod naprawy filtra. Przedsawia to dobrze tabla, zamieszczona przez jedno z wydań gazety Nowoczesny Warsztat.

Nasza firma stosuje dwie najskuteczniejsze metody – regenerację mechaniczną przy pomocy specjalnych procesów oraz wymianę wkładu filtrującego w przypadku gdy filtr jest uszkodzony mechanicznie.

Regeneracja

Regeneracja polega na oczyszczeniu filtra z niedopalonej sadzy, następnie przywracaniu właściwości wkładu filtrującego oraz oczyszczaniu z cząstek oleju oraz produktów zużywania się silnika.

Filtr do wielogodzinnej i wieloetapowej regeneracji należy przesłać pod adres:

Euro-Vat Consulting

Strzelecka 62/64
64-010 Krzywiń

Filtr po udanej regeneracji zostanie odesłany w ciągu 2 dni. Na filtr dajmy pół roku gwarancji! W rzeczywistości jeśli pojazd nie ma awarii w układzie zasilania, powinien wystarczyć na jeszcze raz taką ilość kilometrów jak dotychczas przed pierwszą regeneracją.

Usuwanie filtrów cząstek stałych fap dpf

Usuwanie dpf na całym świecie jest zabronione prawem o homologacji, prawem karnym i o ochronie środowiska. Zarówno usuwający filtry cząstek stałych fap/dpf jak i osoby, które dały się na to namówić, nie zdają sobie często sprawy z konsekwencji, jakie mogą ponieść . Są to konsekwencje prawne jak też zmiany techniczne mające wpływ na sprawność auta. Na szczęście świadomość polskich kierowców i redaktorów motoryzacji rośnie i coraz mniej osób decyduje się na usuwanie filtra cząstek stałych.

Obecnie żadna stacja diagnostyczna nie może podbić dowodu podczas przeglądu w sytuacji, gdy auto ma usunięty filtr cząstek stałych odpowiedzialny za ochronę środowiska i zdrowia ludności miejskiej. Coraz częściej auta są badane przez wyspecjalizowane pojazdy policji.

Trzeba także wspomnieć o kosztownym usunięciu filtra. W niektórych autach, szczególnie w nowych z takiej grupy jak Volkswagen, BMW, Opel, Ford, Mazda, Volvo, które wymagają emulatora, jest to koszt od tysiąca do nawet kilku tysięcy złotych. Regeneracja to koszt ok. 500 zł i wystarcza na od 30 do 200 tysięcy kilometrów (zależy to od eksploatacji auta przez kierowcę).